Τι είναι η εργοθεραπεία?

Τι είναι η εργοθεραπεία;

Ο Παγκόσμιος Σύλλογος Εργοθεραπευτών ορίζει την εργοθεραπεία ως «το επάγγελμα που ασχολείται με την προώθηση της υγείας και της ευεξίας μέσω του έργου». Πρωταρχικός στόχος της εργοθεραπείας είναι η βέλτιστη συμμετοχή των ατόμων σε δραστηριότητες καθημερινής ζωής. Αυτό επιτυγχάνεται εκπαιδεύοντάς τον θεραπευόμενο σε συγκεκριμένες δεξιότητες που πιθανόν να υπολείπεται ενισχύοντας έτσι την ικανότητα συμμετοχής του.

Οι εργοθεραπευτές χρησιμοποιούν μία ολιστική προσέγγιση, αντιμετωπίζοντας τον άνθρωπο - παιδί η ενήλικά - ως μια οντότητα που βάσει της χρονολογικής του ηλικίας αναμένεται να έχει αναπτύξει συγκεκριμένες δεξιότητες και κατ’ επέκταση να μπορεί να ανταποκριθεί σε συγκεκριμένες δραστηριότητες. Ο θεραπευτής αξιολογεί άμεσα αυτούς τους τομείς και παρατηρεί δυσκολίες, ελλείψεις και αποκλίσεις έτσι ώστε να θέσει τους στόχους της παρέμβασης που θα σχεδιάσει και θα υλοποιήσει.

Ποια είναι τα σημάδια που θα σας

οδηγήσουν στον εργοθεραπευτή;

Σύμφωνα με τον Αμερικανικό Σύλλογο Εργοθεραπευτών, πρέπει να αναζητήσετε εργοθεραπευτική αξιολόγηση αν το παιδί σας παρουσιάζει τρεις ή περισσότερες από τις παρακάτω δυσκολίες:

Δεν παίζει με τα παιχνίδια της ηλικίας του. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να σημαίνει ότι το παιδί δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτά, ότι δεν κατανοεί τη λειτουργία τους ή ότι δεν τα καταφέρνει, του φαίνονται «δύσκολά».
Δυσκολεύεται στις δραστηριότητες αυτοεξυπηρέτησης. Δεν έχει δηλαδή, ανάλογα με την ηλικία του, τις κατάλληλες δεξιότητες ώστε να φάει μόνο του, να βάλει τα ρούχα ή τα παπούτσια του, να πάει στην τουαλέτα κλπ.
Μοιάζει αδύναμο, έχει δηλαδή ελαττωμένο μυϊκό τόνο, είναι χαλαρό-πλαδαρό.
Πέφτει εύκολα κάτω, δεν δείχνει να έχει καλή ισορροπία.
«Τρακάρει» πάνω σε άλλους ή σε έπιπλα.
Χτυπάει εύκολα, επειδή δυσκολεύεται να εκτιμήσει τη θέση του σώματός του στο χώρο.
Σπάει συχνά τα παιχνίδια του.
Δεν του αρέσει να πηδάει, να κάνει κούνια.
Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε πλαίσιο, να κάνει παζλ ή να κόψει με το ψαλίδι στο νηπιαγωγείο.
Παρουσιάζει καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας του.
Η ομιλία του είναι δυσνόητη και χωρίς σωστή άρθρωση.
Είναι υπερκινητικό και δυσκολεύεται να μείνει σε μία θέση για πολλή ώρα.
Δεν του αρέσουν οι αγκαλιές, το μπάνιο, το κόψιμο των νυχιών ή το κούρεμα των μαλλιών (ίσως επειδή δεν του αρέσει να το αγγίζουν).
Είναι πολύ ευαίσθητο σε οσμές, γεύσεις, θορύβους ή αγγίγματα.
Αποφεύγει την παιδική χαρά.
Έχει δυσκολίες στον ύπνο.
Δυσκολεύεται να χρησιμοποιήσει το πιρούνι για να φάει ή δεν τρώει καθόλου κάποιες βασικές τροφές.
Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί ή συγκεντρώνεται υπερβολικά σε μία δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να μεταβεί σε άλλη.
Χρειάζεται περισσότερη εξάσκηση από άλλα παιδιά για να μάθει καινούργια πράγματα.
Αντιστρέφει γράμματα και αριθμούς, δεν αφήνει διαστήματα μεταξύ των γραμμάτων και των λέξεων που γράφει, συνήθως στην Α΄ δημοτικού.
O γραφικός του χαρακτήρας είναι πολύ κακός και ο αναγνώστης δυσκολεύεται να διαβάσει και να κατανοήσει το νόημα.
Κουράζεται εύκολα με τις σχολικές του εργασίες.
Δυσκολεύεται να ακολουθήσει απλές προφορικές οδηγίες.
Δεν έχει φίλους της ίδιας ηλικίας και προτιμά να παίζει με μικρότερα ή με μεγαλύτερα παιδιά.